Τετάρτη 15 Μαΐου 2024
Κύριε Ιησού φανερώνεται αληθινά κατά τη Θεία Λειτουργία
Μήνυμα από τον Κύριο μας Ιησού στην Βαλεντίνα Παπάγνα στο Σίδνεϋ, Αυστραλία στις 4 Μαΐου 2024
Αυτό το πρωί, όταν προσευχόμουν την Ευαγγελική Αναγγελία, εμφανίστηκε ένας άγγελος και μου είπε, “Βαλεντίνα, ο Κύριός μας θέλει να σε δει. Έλα μαζί μου. Θέλει να σου αποκαλύψει κάτι που δεν έχεις βιώσει ποτέ πριν.”
Ξαφνικά, μεταφέρθηκα σε ένα μέρος που δεν είχα επισκεφτεί ποτέ ξανά. Μπροστά μας στεκόταν αυτό που έμοιαζε με μια αρχαία πέτρινη εκκλησία. Ο Άγγελος κι εγώ εισήλθαμε σε αυτό το κτίριο. Καθώς μπήκα, στα αριστερά μου, είδα πολλούς ιερείς και επισκόπους να φορούν πολύ όμορφα άμφια, και προσεύχονταν και δοξάζοντας τον Θεό. Αλλά δεν σταμάτησα εκεί—η εστίασή μου δεν ήταν σε αυτούς καθώς πήγα πιο μέσα στο κτίριο και μεταφέρθηκα κατευθείαν στον Κύριό μας.
Με έφεραν ακριβώς μπροστά στον Κύριό μας Ιησού, και αμέσως, χωρίς τον έλεγχό μου, γονάτισα. Σκύβοντας το κεφάλι ενώ έκανα τον σταυρό, είπα, “Δόξα σοι, Κύριε Ιησού Χριστέ.”
Ο Κύριός μας καθόταν ακριβώς δίπλα σε έναν τοίχο. Στο δεξί του χέρι κρατούσε ένα αρκετά μεγάλο κανάτι. Το κανάτι ήταν από την Αρχαιότητα και είχε ένα πολύ ασυνήθιστο κυρτό σχήμα που δεν φαίνεται εδώ στη γη. Ήταν θαμπό και ασημί χρώματος.
Ο Κύριός μας Ιησούς χύνει νερό από το κανάτι στο έδαφος. Καθώς τον παρακολουθούσα, ρώτησα, “Κύριε, είναι αυτό το νερό Ζωντανό Νερό;”
Απάντησε, “Ναι, αυτό είναι ένα Ζωντανό Νερό, αλλά Ιερό, που πλένει κάθε ανομία και αμαρτία.”
Παρατήρησα στον τοίχο κοντά στον Κύριό μας Ιησού, περίπου ένα μέτρο πάνω από το έδαφος, έναν μικρό σωλήνα να προεξέχει από τον τοίχο. Νερό βγήκε από αυτόν τον σωλήνα και έπεφτε επίσης στο έδαφος.
Καθώς χυνόταν το νερό, μπορούσα ακόμα να ακούσω μακριά τις προσφορές της Λειτουργίας που γίνονταν από τους επισκόπους και ιερείς. Ήταν πιο μακριά από εκεί που ήμουν γονατισμένη. Ξαφνικά, όταν σταμάτησε ο ήχος των προσφορών της λειτουργίας, έτσι έκανε κι το νερό να χύνεται από τον σωλήνα και από το κανάτι που κρατούσε ο Κύριός μας.
Καθώς κοίταζα τον Κύριο, μπορούσα να δω ότι ήταν εντελώς εξαντλημένος και σε αγωνία. Ξαφνικά, εμφανίστηκαν δύο άγγελοι, ένας σε κάθε πλευρά του.
Με τα χέρια τους κάτω από τα Άκρα Του, είπαν ομόθυμα, “Σήκω!”
Σηκώνοντάς τον, στη συνέχεια τον καθόρισαν απαλά σε έναν μικρό καναπέ κοντά. Οι άγγελοι τότε αποσύρθηκαν.
Εντελώς εξουθενωμένος, χωρίς ενέργεια και να φαίνεται τόσο κουρασμένος, ο Κύριός μας Ιησούς έγειρε προς τη μία πλευρά. Άρχισα να ανησυχώ για τον Κύριο, και άρχισα να κλαίω. Δεν Τον έχω ξαναδεί έτσι πριν. Παρέμεινα γονατισμένη δίπλα στον Κύριό μας.
Μετά από λίγο, οι δύο άγγελοι επανεμφανίστηκαν. Και πάλι, τον σήκωσαν λέγοντας “Σήκω!” και στη συνέχεια μετακίνησαν τον Κύριο σε ένα κρεβάτι ακριβώς δίπλα στον καναπέ. Το κρεβάτι ήταν πολύ αρχαίο στην εμφάνιση του και φτιαγμένο από απλό ξύλο.
Οι άγγελοι έστρωσαν τον Κύριο στο κρεβάτι και μετά τον σκέπασαν. Ο Κύριος Ιησούς τότε ξεκουράστηκε. Πλησίασα στα γόνατά μου πιο κοντά στο κρεβάτι. Παρακολούθησα τον Κύριο Ιησού καθώς έκλεινε τα μάτια του και αναπαυόταν από την πλήρη εξάντληση. Ήμουν τόσο ανήσυχη και έκλαιγα για τον Κύριό μας, σκεφτόμενη μόνη μου: «Άνθρωποι, αν ήξερες πόσο υπέφερε ο Κύριός μας για εσάς—γιατί Τον προσβάλλετε τόσο πολύ; Ο Κύριος πραγματικά, πραγματικά υπέφερε για εμάς».
Λυπήθηκα πάρα πολύ τον Κύριο μου, να Τον δω τόσο ταλαιπωρημένο και τόσο αδύνατο και κουρασμένο.
Ξαφνικά, μπόρεσα να δω το Χέρι του Κυρίου μας να κινείται κάτω από την κουβέρτα, ψάχνοντας για το χέρι μου. Ήμουν τόσο χαρούμενη που είδα τον Κύριο να αρχίζει να κινείται. Γονάτιζα δίπλα στο κρεβάτι με τα χέρια ενωμένα, ακουμπισμένα πάνω στο κρεβάτι. Ο Κύριος βρήκε το χέρι μου και σιγά-σιγά άρχισε να το πιέζει απαλά, καθησυχάζοντάς με ότι είναι καλά.
Αφού ξεκουράστηκε, σταδιακά ανέκτησε την ενέργειά του και με τη βοήθεια των δύο αγγέλων, που εμφανίστηκαν ξανά, σιγά-σιγά σηκώθηκε όρθιος και πάλι οι άγγελοι αποσύρθηκαν. Εγώ επίσης σηκώθηκα.
Με στεναχώρησε να δω τον Κύριο μου να φοράει ένα ρούχο πολύ κακής ποιότητας σε βαθύ μπλε χρώμα. Γύρισε και καθώς το έκανε, με την πλάτη προς εμένα, παρατήρησα δύο μεγάλες τρύπες στο ύφασμα του ενδύματος Του. Το ύφασμα κινιόταν λίγο, αλλά όταν σταμάτησε, μπόρεσα να δω καθαρά μέσα από τις τρύπες τα ωμά κόκκινα σημάδια των μαστιγώσεων που έλαβε ο Κύριός μας κατά το Πάθος και τη Σταυρωσή Του.
Ο Κύριος τότε άρχισε να κινείται προς το κέντρο του κτηρίου και τον ακολούθησα όταν ξαφνικά άνθρωποι από έξω άρχισαν να έρχονται προς Αυτόν και ο Κύριός μου έγινε πιο ενεργητικός και χαρούμενος. Στάθηκα δίπλα στον Κύριο Ιησού, όταν γύρισε σε εμένα και είπε: «Βαλεντίνα, παιδί Μου, ήθελα να είσαι εδώ μαζί Μου σήμερα για να σου δείξω πώς Είμαι πλήρως παρών σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελείται στη γη σε όλες τις εκκλησίες. Πραγματικά επαναλαμβάνω τον Αγωνιώδη μου και το Γολγοθά ξανά και ξανά. Καταναλώνω τον Εαυτό Μου στο τίποτα ώστε να έχεις ζωή, συγχώρεση και λύτρωση για την ψυχή σου.»
«Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ για να με παρηγορήσεις. Ξέρω, Βαλεντίνα, σε άγγιξε βαθιά και στενοχωρήθηκες τόσο πολύ γι' Αυτόν που έκλαιξες. Πόσο σ’ αγαπώ γι' αυτό».
«Μακάρι οι Επισκόποι Μου και οι Ιερείς μου να λυπηθούν για εμένα, αλλά πολλοί ούτε καν πιστεύουν ότι είμαι παρών όταν τελούν τη Θυσιαστική Λειτουργία.»
«Προσευχήσου γι' αυτούς», είπε.
Μετά μια Αγία κυρία πλησίασε κοντά μου, τρέχοντας σχεδόν προς εμένα από την είσοδο του κτηρίου, αγκαλιάζοντάς με και φιλούσά με στο μάγουλο. Είπε: «Σε ευχαριστώ, Βαλεντίνα!»
Σκέφτηκα: 'Γιατί μου λέει ευχαριστώ; Μετά συνέλαβα ότι πρέπει να υπέφερα για εκείνη και είναι ευγνώμων γι' αυτό, και τώρα, τι προνόμιο έχει να βρίσκεται τόσο ψηλά στον Ουρανό, που να είναι παρούσα εδώ με τον Κύριό μας.'
Τότε ο Κύριός μου στράφηκε προς εμένα και για να με ενθαρρύνει επειδή ήμουν πολύ ταραγμένη από ανησυχία άρχισε να αστειεύεται μαζί μου. Μου είπε, χαμογελώντας, “Βαλεντίνα, παιδί μου, πιστεύεις ότι έχει καμία ελπίδα σωτηρίας;”
Όλοι γελάσαμε, συμπεριλαμβανομένου του Κυρίου μας. Φυσικά, είναι ήδη σωμένη. Απάντησα, “Κύριε, υπάρχει πάντα ελπίδα!”
«Κύριε Ιησού, Εσύ μου το διδάσκεις αυτό. Πάντα λες: όταν προσεύχεστε για τους ανθρώπους, πείτε τους ότι υπάρχει πάντα ελπίδα αν σε εμπιστευτούν.»
Είπα, «Σε ευχαριστώ, Κύριε, για το δώρο της Αγίας Λειτουργίας και τις χάρες που λαμβάνουμε από Σένα.»
“Βαλεντίνα, αποδέξου τα πάντα όσα σου δίνω με αγάπη,” είπε.
Όταν ο άγγελος μ' έφερε σπίτι, δεν μπορούσα να κινηθώ. Δεν μπορούσα να περπατήσω λόγω του πόνου και στα δύο πόδια μου, που διήρκησε μέχρι περίπου τις τρεις το απόγευμα όταν ο πόνος άρχισε να υποχωρεί.
Σχόλιο :
Αγαπητοί Επίσκοποι και Ιερείς, παρακαλώ είστε αληθινοί στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Τι τιμή έχετε να τελείτε την Αγία Λειτουργία με την πραγματική παρουσία του Κυρίου μας Ιησού στο Γολγοθά που έρχεται σε εσάς.
Αγαπήστε τον και ευχαριστήστε τον. Πραγματικά καταναλώνει τον Εαυτό Του για τη σωτηρία μας, για εκατομμύρια ψυχές.